Bardzo cenię tego poetę. Aktualnie właśnie sobie czytam. Więc postanowiłam o nim coś napisać. Chyba najbardziej znanym wierszem i jednocześnie najbardziej charakterystycznym jest:

In a Station of the Metro



The apparition of these faces in the crowd;

petals on a wet, black bough.

Wydaje się zupełnie prosty, jednak kryje się w nim coś niezwykłego. Rozgryzanie poundowskich łamigłówek jest frapującym zajęciem Chciałam nawet przetłumaczyć, ale ciężko jest interpretować Pounda.

Może krótko o poecie:

Ezra Loomis Pound (1885-1972).

Często nazywany poetą poetów ze względu na olbrzymi wpływ jaki miał na poezję anglo-języczną pierwszej połowy XX wieku, również: krytyk literacki, eseista, nauczyciel i wybitny tłumacz literatury łacińskiej, włoskiej, japońskiej i chińskiej. Wielki miłośnik twórczości Dantego i prowansalskich trubadurów. Znawca teorii pieniądza, zwolennik polityki Musolliniego i zaciekły krytyk Roosvelta w latach czterdziestych za co władze amerykańskie aresztowały go w Neapolu we Włoszech; później uwięziły na 12 lat w zakładzie dla umysłowo chorych w Stanach. [źródło]

A tu jeszcze dwa utwory, które wprost uwielbiam (wybór słów, kompozycja - coś pięknego, szczególnie "The Garden"; niestety nie pamiętam tytułu tego pierwszego wiersza - chyba "Song")

Song (?)

Winter is icummen in,
Lhude sing Goddamm,
Raineth drop and staineth slop,
and how the wind doth ramm,
Sing: Goddamm.
Skiddeth bus and sloppeth us,
An ague hath my ham.
Freezeth river, turneth liver,
Damn you, sing: Goddamm.
Goddamm, Goddamm, 'tis why I am, Goddamm,
So 'gainst the winter's balm.
Sing goddamm, damm, sing Goddamm,

Sing goddamm, sing goddamm, DAMM.

The Garden
 
Like a skein of loose silk blown against a wall
She walks by the railing of a path in Kensington Gardens,
And she is dying piece-meal
of a sort of emotional anaemia.

And round about there is a rabble
Of the filthy, sturdy, unkillable infants of the very poor.
They shall inherit the earth.

In her is the end of breeding.
Her boredom is exquisite and excessive.
She would like some one to speak to her,
And is almost afraid that I
will commit that indiscretion